سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

اثربخشی واقعیت درمانی بر سوگیری شناختی و مولفه های آن در زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV)

نویسندگان :

زهرا صفدریان کرویه¹ فاطمه ایزدی²

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر 2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر

کلمات کلیدی :

واقعیت‌درمانی،سوگیری شناختی،نقص سیستم ایمنی،سوگیری متمرکز بر خود،سوگیری متمرکز بر بیرون

چکیده :

پژوهش حاضر باهدف اثربخشی واقعیت‌درمانی بر سوگیری‌شناختی و مولفه های آن (سوگیری متمرکز بر خود و سوگیری متمرکز بر بیرون)در زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV) انجام شده است.طرح این پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون ـپس آزمون باگروه کنترل و آزمایش بود.در این پژوهش از نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد.بدین منظور از بین جامعه آماری این پژوهش که کلیه زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV) 18 تا 60 ساله در سال 1403-1402 بودند براساس معیارهای ورود و خروج از پژوهش، تعداد 30 نفر از زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان ساکن حومه و شهر اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌ سوگیری شناختی وودی و همکاران (1997)بود. پس از اجرای آزمون، شرکت‌کنندگان گروه آزمایش تحت مداخله‌ی واقعیت‌درمانی به صورت پروتکل 8 جلسه‌ای قرار گرفتند.پس از اعمال متغیر مستقل بر گروه آزمایش،‌ هر دو گروه مجددا بوسیله آزمون‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته و داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که واقعیت‌درمانی بر سوگیری شناختی در زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان(HIV) در گروه آزمایش با میزان تأثیر مداخله 0/32 و توان آماری 0/91 موثر بود. همچنین این نوع درمان بر مولفه های سوگیری شناختی (سوگیری متمرکز بر خود و سوگیری متمرکز بر بیرون)نیز موثر بوده است ( P≤0/01). نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که واقعیت‌درمانی می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله مؤثر در کاهش سوگیری‌های شناختی و بهبود سازگاری روان‌شناختی زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان (HIV) به کار رود. بر این اساس، کاربست این رویکرد درمانی در حوزه روانشناسی سلامت به‌ویژه برای بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن همچون HIV توصیه می‌شود.