سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

اثربخشی آموزش تکنیک های تحمل آشفتگی بر کاهش تعارضات والد فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در مادران در دانش آموزان پایه ششم شهرستان نجف آباد

نویسندگان :

زهرا موحدی¹ یوسف گرجی²

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر 2- دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر

کلمات کلیدی :

تکنیک های تحمل آشفتگی،تعارضات والد فرزندی،تکلیف درسی

چکیده :

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک‌های تحمل آشفتگی بر کاهش تعارضات والد–فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در مادران دانش‌آموزان پایه ششم شهرستان نجف‌آباد انجام شد. این مطالعه به روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون همراه با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در مدارس شهرستان نجف‌آباد بود. نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای انجام شد؛ از ۱۰۰ مادر، پرسشنامه سنجش تعارضات والد–فرزندی مرتبط با تکلیف درسی تکمیل شد؛ سپس ۴۰ نفر از مادرانی که بالاترین نمرات را کسب کردند به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) جای گرفتند. فرزندان این مادران نیز پیش و پس از مداخله، پرسشنامه نگرش فرزند نسبت به مادر را تکمیل کردند. ابزار سنجش تعارضات، پرسشنامه‌ای ۲۵ گویه‌ای است که دو جنبه هیجانی (۹ سؤال) و رفتاری (۱۶ سؤال) تعارضات والد–فرزندی مرتبط با تکلیف درسی را اندازه‌گیری می‌کند. مداخله شامل هشت جلسه ۹۰ دقیقه‌ای آموزش تکنیک‌های تحمل آشفتگی برای گروه آزمایش بود، در حالی که گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ و روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تکنیک‌های تحمل آشفتگی به‌طور معناداری موجب کاهش تعارضات والد–فرزندی مرتبط با تکلیف درسی در گروه آزمایش شد (F=12.45، p=0.002، η²=0.35) که بیانگر اثر متوسط تا قوی مداخله است. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که آموزش تکنیک‌های تحمل آشفتگی می‌تواند به‌عنوان یک راهکار مؤثر در کاهش تعارضات مادران و فرزندان پیرامون تکالیف درسی مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می‌شود این مداخلات در برنامه‌های مشاوره خانواده مدارس اجرا شود و در پژوهش‌های آتی، اثربخشی آن در نمونه‌های بزرگ‌تر و در بازه‌های زمانی طولانی‌تر بررسی شود.