سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

پیش‌بینی واکنش‌های هیجانی به استرس در موقعیت‌های بین فردی و ارتباط آن با الگوهای شناختی در محیط‌های کاری

نویسندگان :

لیلا پرنده¹ میلاد عابدی قلیچ قشقلایی²

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر 2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

کلمات کلیدی :

واکنش‌های هیجانی به استرس،الگوهای شناختی،موقعیت‌های بین فردی

چکیده :

پژوهش حاضر به پیش‌بینی واکنش‌های هیجانی به استرس در موقعیت‌های بین فردی و ارتباط آن با الگوهای شناختی در محیط‌های کاری می‌پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان شاغل در محیط‌های کاری مختلف در سطوح مختلف سازمانی می‌باشد. نمونه آماری پژوهش از بین کارکنان شاغل در سازمان‌های مختلف به‌صورت تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش، اصول اخلاقی تحقیق به‌طور کامل رعایت شده اند.. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش عبارتند از : پرسشنامه واکنش‌های هیجانی به استرس لزاروس و فولکمن (1984) ، پرسشنامه استرس شغلی اسیپو(1987) و پرسشنامه الگوهای شناختی. در این پژوهش، داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری مناسب برای تجزیه و تحلیل پرسشنامه‌ها و سنجش روابط بین متغیرها مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها، ابتدا نمرات پرسشنامه‌ها جمع‌آوری و وارد نرم‌افزار آماری SPSS شدند. یافته‌های آماری نشان داد که بین الگوهای شناختی و واکنش‌های هیجانی به استرس در موقعیت‌های بین فردی ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج آزمون‌های همبستگی پیرسون نشان داد که افراد با الگوهای شناختی مثبت و سازگارانه، واکنش‌های هیجانی کمتری به استرس نشان می‌دهند. همچنین، تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که الگوهای شناختی می‌توانند پیش‌بینی‌کننده‌های معناداری برای واکنش‌های هیجانی به استرس در محیط‌های کاری باشند. این یافته‌ها تأکید می‌کند که توانایی مقابله با استرس به نحوه پردازش شناختی فرد بستگی دارد. در نهایت، نتیجه گرفته شد که الگوهای شناختی نقش مهمی در پیش‌بینی واکنش‌های هیجانی به استرس در محیط‌های کاری دارند. افرادی که از الگوهای شناختی مثبت و سازگارانه استفاده می‌کنند، واکنش‌های هیجانی کمتری به استرس نشان می‌دهند. این یافته‌ها اهمیت آموزش الگوهای شناختی سازگارانه برای کاهش استرس شغلی و بهبود سلامت روانی کارکنان را نشان می‌دهد و بر لزوم توجه به این الگوها در برنامه‌های مدیریت استرس تأکید می‌کند.