سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

رابطه تنظیم هیجان بین فردی و شفقت به خود با سازگاری زناشویی در زنان متاهل

نویسندگان :

نگار رحمانی¹ ریحانه فخرزارع²

1- دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد 2- دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

کلمات کلیدی :

تنظیم هیجان بین فردی،شفقت به خود،سازگاری زناشویی

چکیده :

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تنظیم هیجان بین فردی و شفقت به خود با سازگاری زناشویی در زنان متأهل شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه زنان متأهل این شهر بود که از میان آن‌ها 100 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)، پرسشنامه تنظیم هیجان بین فردی هافمن و همکاران (۲۰۱4) و پرسشنامه شفقت به خود نف و همکاران (2003) بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تنظیم هیجان بین فردی (r= 0.230, p<0.01) و شفقت به خود (r= 0.254, p<0.01) با سازگاری زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که 12 درصد از واریانس سازگاری زناشویی توسط متغیرهای پیش‌بین تبیین می‌شود (R² = 0.12). علاوه بر این، تحلیل واریانس (ANOVA) نشان داد که مدل رگرسیون به‌طورکلی معنادار است (F = 7.06, p < 0.05). این یافته‌ها بیانگر آن است که تنظیم هیجان بین فردی و شفقت به خود نقش مهمی در سازگاری زناشویی زنان متأهل دارند و می‌توان از این متغیرها در مداخلات روان‌شناختی و برنامه‌های آموزشی جهت بهبود روابط زناشویی استفاده کرد.