سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر ابرازگری هیجانی و خودکنترلی درنوجوانان پسر متعارض با والدین در خمینی شهر

نویسندگان :

فرهاد ریئسی¹ میلاد عابدی²

1- دانشگاه ازاد اسلامی واحد خمینی شهر 2- دانشگاه ازاد اسلامی واحد خمینی شهر

کلمات کلیدی :

درمان فراتشخیصی یکپارچه،ابرازگری هیجانی،خودکنترلی،تعارض با والدین

چکیده :

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر ابرازگری هیجانی و خودکنترلی در نوجوانان پسر خمینی شهر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر ۱۶تا ۱۸ ساله (متوسطه دوم) خمینی شهر در سال تحصیلی 1404-1403 بودند که از بین آنها به شیوه هدفمند از بین مدارس نواحی خمینی شهر 30 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. به این صورت که ابتدا دانش آموزان پرسشنامه تعارض با والدین نسخه کوتاه شده رابین و فاستر(۱۹۸۹) را پاسخ دادند و از میان آنها،افرادی که طبق پرسشنامه با والدین خود تعارض داشتند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و گروه کنترل(۱۵نفر) وارد فرایند پژوهش شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نسخه کوتاه شده پرسشنامه تعارض آمیز رابین فاستر (۱۹۸۹)، پرسشنامه ابرازگری هیجانیEEQ کینگ و امونز (۱۹۹۰) و پرسشنامه خودکنترلی تانجی و همکاران (۲۰۰۴) بود. دانش آموزان گروه آزمایش تحت ۸ جلسه درمان فراتشخیصی یکپارچه قرارگرفتند. یافته ها نشان داد که دربین دو گروه درنمرات ابرازگری هیجان تفاوت معنا داری وجود دارد، به طوری که درمان فراتشخیصی توانسته است ابرازهیجان را در نوجوانان پسر متعارض با والدین افزایش دهد (05>P). همچنین بین دو گروه در نمرات خودکنترلی تفاوت معنی داری بدست آمد به طوری که درمان فراتشخیصی یکپارچه توانسته است خودکنترلی را در نوجوانان پسر متعارض با والدین افزایش دهد (05>P). برمبنای یافته های این پژوهش می توان درمان فراتشخیصی یکپارچه را به منظور کاهش مشکلات مربوط به ابرازهیجان و خودکنترلی در نوجوانان متعارض با والدین به کاربرد.