سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

اثربخشی روان درمانی مثبت گرامبتنی برخیرباوری بررابطه والد-فرزندی وتاب آوری مادران دارای فرزند دو معلولیتی (نابینا-ذهنی) شهر اصفهان

نویسندگان :

الهه علی حیدری¹ فرزانه نیک نژادی²

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر 2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

کلمات کلیدی :

روان درمانی مثبت نگری مبتنی بر خیر باوری،رابطه والد-فرزندی،تاب آوری،مادران دو معلولیتی (نابینا-ذهنی).

چکیده :

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیر باوری بر روابط والد-فرزندی و تاب آوری مادران دارای فرزند دو معلولیتی (نابینا-ذهنی) شهر اصفهان انجام شد. روش این پژوهش نیمه تجربی بود که جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مادران دارای فرزند دو معلولیتی (نابینا-ذهنی) تشکیل دادند که به صورت نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه تاب آوری CD-RSC (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه رابطه والد-کودک CPRS (پیانتا، 1994) استفاده شد. داده ها از طریق نرم افزارspss28 تحت تحلیل میانگین،انحراف استاندارد، کولموگروف - اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس قرارگفتند . یافته ها نشان داد که روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر خیر باوری بر روابط والد-فرزندی و تاب آوری مادران دارای فرزند دو معلولیتی (نابینا-ذهنی) شهر اصفهان اثربخش است (001/0P<). با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود برنامه-هایی از قبیل سخنرانی، برگزاری کارگاه و جلسات آموزش ویژه مثبت نگری مبتنی بر خیرباوری در مدارس استثنایی برای والدین، مراقبین و به ویژه مادران این کودکان برگزار گردد.