سامانه همایش های دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

صفحه اصلی / دومین همایش بین المللی و سومین همایش ملی زیستن با کیفیت از منظر روانشناسی،مشاوره و مددکاری اجتماعی

اثربخشی طرحواره درمانی بر خودابرازی در افراد دارای لکنت زبان 18 تا 35 سال شهر اصفهان

نویسندگان :

زهرا حیاتی¹ مهدی خوروش²

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر 2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

کلمات کلیدی :

طرحواره درمانی،خودابرازی،لکنت زبان

چکیده :

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی اثربخشی طرحواره درمانی بر خودابرازی در افراد دارای لکنت زبان 18 تا 35 سال شهر اصفهان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد دارای لکنت زبان 18 تا 35 سال شهر اصفهان در سال 1403 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و برای گروه آزمایش جلسات طرحواره درمانی طی 12 جلسه 60 دقیقه ای به صورت حضوری انجام شد. پیش‌آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه آزمایش و گواه به وسیله مقیاس خود آشکار سازی - فرم بزرگسال هولندورس، گلسی و گی (1977) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم افزار Spss نسخه 26 انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی بر خودابرازی(β= 0.46) در افراد دارای لکنت زبان 18 تا 35 سال شهر اصفهان موثر بود (P<0/05)؛ می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی بر خودابرازی می تواند برای افزایش خودابرازی در اقشار آسیب پذیر جامعه از جمله افراد دارای لکنت زبان مورد استفاده قرار گیرد.